Hvað á maður að gera þegar þorstinn tekur völdin?

Mundos hrífst af mönnum sem bjarga sér sjálfir og tveir ungir menn voru sjálfkrafa skráðir í ungliðahreyfingu byltingarinnar eftir að Mundos las þessa frétt. Magnað hvað sumir gera til að fá sér nokkra bjóra.

Pistill frá byltingaleiðtogann: Hlutverk kvenna þegar við komumst til valda

Mundos er vel giftur, á því leikur engin vafi. Hann sat sem fastast í Chesterfield leðursófanum og horfði á aumingjana frá Svíðþjóð leggja íslensku víkinganna af velli á meðan frú Mundos þjónaði honum, færði byltingarleiðtoganum snakk, bjór, kók og sígarettur. Nú er frú Mundos að taka til matinn, hefur staðið við grillið síðan klukkan átta og grillað ljúffengt lamb sem borið er fram með waldorfsalati, bökuðum kartöflum og sveppasósu.

Frú Mundos veit hvert sitt hlutverk verður þegar byltingin er skollin hjá. Þá þýðir ekki að kvarta undan litlum fjármunum, löngum fjarverum og blóðugum höndum. Frú Mundos veit nákvæmlega til hvers verður ætlað af henni; styðja við bakið á sínum manni með öllum tiltækum ráðum.

Við hverja eigum við að vera hræddir?

Kvikmyndagerðamaðurinn Michael Moore hélt því fram í kvikmyndinni Bowling for Columbine að ótti væri helsta ástæðan fyrir andlátum af völdum byssa. Óttinn hefur síst minnkað í Bandaríkjunum og eykst ef eitthvað er í heiminum öllum.

Til að bæta ofan á hræðslu við hryðjuverk hefur Norður Kórea nú blandað sér í hóp þeirrra ríkja sem búa yfir kjarnorkusprengjum. Eins og það hefði ekki verið nóg að láta George W. Bush hafa slík völd.

Kjarnorkuveldin eru Bandaríkin, Frakkland, Rússland, Kína, Indland, Bretland og Pakistan auk þess Ísraelar eru taldir búa yfir slíkum tortímingarmætti.

Heimsbyggðin stendur sem sagt fram fyrir þeirri ógn að tveir brjálaðir menn eru með öflugasta tortímingarvopn allra tíma undir sinni verndarhendi. Eins og Osama Bin Laden og hans kónar væru ekki nóg til að óttast. Nú verða menn að velja sér lið eftir því hvor er verri; Bush eða Kim il Jong

Strokubrúðurin

Mundos hefur aldrei gengið upp að altarinu en þegar kemur að því hjá honum og frú Mundos -  sem nú býr í Vesturbæ Reykjavíkur og bíður eftir byltingaleiðtoganum sínum úr herferð gegn auðvaldinu - þá mun það vera glæsilegt með hljómsveit og brauðréttum í tonnatali. Jafnvel smá brennivíni og ræðuhöldum frá þeim sem studdu byltinguna og njóta góðs af náð Mundos.

Mundos fékk þó sting fyrir hjartað þegar hann las þessa frétt á mbl.is. Vonandi skilur frú Mundos byltingaleiðtogann ekki eftir upp við altarið en kemur ári síðar til að krefjast skaðabóta. Undarlegt að við Íslendingar skulum treysta þessari þjóð til að verja okkur en hún er greinilega vís til alls og hikar ekki við að fara í mál við þá sem hún elskar. Ætli Bandaríkin fari í mál við okkur eftir að hafa stungið þjóðina af, upp við altarið, og krefji okkur um skaðabætur vegna þess að hátækniþjóðfélagið sem vonandi verður starfrækt á Miðnesheiðinni er farið að skila hagnaði?  

Konur eru hættulegar

Mundos tilbiður ástina enda er hún forsenda ástríðunnar sem aftur á móti er grundvöllur byltingarinnar. Engri byltingu hefur verið hrint af stað án ástríðu og ástar. Rómantískur væll en engu að síður satt.  Ástin á konum getur hins vegar verið hættuleg eins og sjá má af þessari frétt mbl.is.

Af þessu má dæma að fólk skyldi jafnframt forðast að bindast gæludýrum sínum óeðlilega traustum böndum.

Vandamál kristninnar: Pistill frá byltingaleiðtoganum

Mundos er trúaður og skammast sín ekkert fyrir það. Hann er líka uppá þeim tíma þar sem kristnin hefur gengið í gegnum ótrúlega þrekraun en samt tekist að lifa það af.

Trúleysingjar og Guðleysingjar vitna oft til vísindalegra rita sem þeir segja að afsanni tilvist Guðs. Hins vegar finnst Mundos þeir oft gleyma reynslu þessara manna, þeirra sem köfuðu ofaní málin og hvert þeirra álit er á niðurstöðunni. Hefur einhver heyrt vísindamann segja: "Ég er hér með niðurstöðu úr rannsókn sem ég framkvæmdi ekki alls fyrir löngu og hún sannar að Guð er ekki til." Vísindamenn vita betur og myndu aldrei láta sér detta það til hugar að útiloka neina þætti frá sínum rannsóknum. Slíkt væri einfaldlega ábyrgðarlaust.

Vandamál trúarbragðanna liggja ekki hjá Guðleysingjum og Trúleysingjum sem leggja fram hinar og þessar kenningar úr sínum "helgiritum". Vandamálið liggur hjá trúnni sjálfri.

Kristni glímir við bókstafstrúarmenn sem er óþarflega hávær hópur og kæfir hina hæversku. Þeir eru herskáir, hóta öllu illu ef trúbræður þeirra fylgi þeim ekki. Þeir halda því fram að Sköpunarsagan sé sagnfræðilegur sannleikur, vitnisburður um hvernig allt fór fram þegar jörðin varð til. Slíkt er náttúrlega vitleysa en forseti Bandaríkjanna, valdamesta ríkis heims, hefur lagt blessun sína yfir slíkar kenningar. Þvílík endemis vitleysa og sannar ennfrekar hversu óhæfur þessi maður er. 

Sköpunarsagan er ekki röng. Ekki frekar en aðrar kenningar vísindamanna þar til þær voru afsannaðar. Sá sem ritaði Sköpunarsöguna vissi ekki betur, skrifaði hana eftir bestu vitund. Slíkt getur varla talist ámælisvert.  Ekki þýðir að loka augunum fyrir þróunarkenningu Darwins, hún er líklegust en hver veit, kannski eftir þúsund ár kemur fram kenning sem kollvarpar þessum hugmyndum breska vísindamannsins.

Guð er ekki hér til að svara spurningum mannsins um hvernig hann varð til, hvernig náttúran varð til. Ef til vill situr hann sáttur og glaður með það að maðurinn vilji rannsaka eigin uppruna, eyði mörg þúsund milljörðum króna í að skoða minnstu einingar veraldarinnar.

Trúin þjónar ekki þeim tilgangi að veita okkur svör við jafn "hégómlegum" spurningum og hvernig "við" urðum til heldur á trúin að gefa okkur styrk til að takast á við þau ótrúlegu verkefni sem okkur er falið á stuttri ævi. Slíkur er máttur trúarinnar að þegar allur heimurinn virðist ómögulegur, hversdagsleikinn er okkur hrein byrði þá birtist okkur trú á að allt verði í lagi von bráðar.

Mundos mælir með þættinum Rætur Guðstrúar sem er á dagskrá RÚV.

Frakkarnir samir við sig

Það fór eins og Mundos grunaði ef marka má þessa frétt vísir.is. Auðvitað eru Frakkarnir brjálaðir, þeir tryllast við útlendinga ef aumingjans fólkið kann ekki smá frönsku. Nú þegar á að hirða af þeim þau "sjálfsögðu" réttindi að reykja verð þeir auðvitað alveg snar.... Mundos beinir því hins vegar til þeirra þræla níkótínsins sem fylgja stefnu Mundos að panta sér far til Parísar því eflaust er þess ekki langt að bíða þar til franskir leggja af stað í mótmæli og  sturta jafnvel mörgum tonnum af kartónum fyrir framan stjórnarráðið í höfuðborginni.

Hvar er vonarstjarna Samfylkingarinnar?

Í Kastljósi kvöldsins eru umræður um lækkað verð á matvælum hér á Íslandi. Loksins, loksins eins og einhverjir kynnu að segja.

Lækkun á matvælaverði er mesta kjarabótin fyrir þá sem eru lægst launaðir enda virðist erfitt að hækka launin þeirra. Nú nýtist útborgun þeirra til nauðsynjavara. Þessi tillaga ríkisstjórnarinnar er eitthvað það besta sem hún hefur gert fyrir fólkið í landinu en ekki eru allir sáttir.

Samfylkingin vildi ganga lengra og eins og áður situr landbúnaðarherrann nú á móti fulltrúa Samfylkingarinnar í þessu mikilvæga máli. Einhverju sem gæti orðið ríkisstjórninni til framdráttar í komandi þingkosningum. Hvaða stjórnvöld myndu ekki vilja hafa lægra matarverð á sínu CV?

Mundos myndi ætla að það væri kappsmál fyrir stjórnarandstöðuna að benda á annmarka þessarar lækkuna, hún gæti verið meiri, hún er til þess að slá ryki í augu kjósenda og svona mætti lenga telja. Stóru tíðindin, eins og NFS myndi slá þessu upp, hljóta því að vera þau að Össur Skarphéðinsson situr á móti Guðna Ágústsson og nú hlýtur Mundos að spyrja: Hvar er Ingibjörg Sólrún Gísladóttir sem einu sinni hefur komist á forsíður blaðanna með svokalllaðri Borgarnesræðu þar sem hún rak erindi stórfyrirtækis hér á landi.

Einhverjir gætu bent á að Össur hefði mesta vitið á þessu máli, hann væri með setu í einhverri nefnd en sæi það einhver fyrir sér að Ögmundur Jónasson tæki þennan slag í stað Steingríms J. Sigfússonar? Nei, nú eru kosningar og það sem fólk vill sjá er leiðtoga stjórnarandstöðunnar pína ráðherrana í beinni. Kannski er Ingibjörg löglega afsökuð, kannski fer Mundos með fleipur en honum finnst engu að síður undarlegt að Össur skuli vera miklu frekar í umræðunni en sjálfur formaðurinn.

Er hugsanlegt að einhver skipti verði í forystu næst stærsta stjórnmálaflokks landsins? Getur verið að Ingibjörgu Sólrúnu hafi mistekist að vinna stuðningsmenn Össurar á sitt band? Forvitnilegt verður að fylgjast með þegar nær dregur kosningum...eða hvað?

Ekki auðvelt að vera frægur eða hvað?

Lífið er ekki alltaf dans á rósum hjá stjörnunum eins og sjá má af þessari frétt mbl.is. Ekki er nóg með að fræga fólkið hafi ekkert einkalíf heldur lekur allt sem gerist í þeirra lífi til fjölmiðla.

Fræga fólkið fær hins vegar ekki mikla sambúð hjá Mundos.  Svokallaðar stjörnur lifa á því að birtast í fjölmiðlum og sumar hverjar gera í því að birtast á síðum slúðurblaðanna. Gildir einu hvert umfjöllunarefnið er.

Góð dæmi um stjörnur sem þurfa ekki á fjölmiðlaathygli að halda vegna snilldar þeirra á sínum vettvangi eru leikarar á borð við Paul Newman, Robert De Niro og söngvarann Bono. Veit einhver hvað kona DeNiro heitir? Af gamni hefur Mundos tekið saman nokkur atriði um þessa aðila sem oft birtast á síðum dagblaða en sjaldnast vegna atvika í sínu einkalífi.

Paul Newman hefur verið giftur Joanne Woodvard frá árinu 1958. Hann skildi við fyrri eiginkonu sína, Jackie Witte, árið 1958 til að vera með Woodvard en  hann átti með Jackie þrjú börn og á jafnmörg með núverandi eiginkonu. Newman hefur nýtt sér frægðina til að aðstoða börn og flestir Íslendingar ættu að kannast við Newman's Own - línuna en hún samanstendur af margvíslegu góðgæti sem margir gæða sér á fyrir framan imbakassann. Til merkis um hversu mikið hjónin halda sig fyrir sig sjálf er að þegar flett er uppá nöfnum þeirra á Google kemur ekki ein einasta mynd. Til samanburðar má benda á að 115 myndir fundust af Katie Holmes og Tom Cruise.

 

 

Robert De Niro giftist fyrst Diahne Abbot árið 1976 en þau skildu eftir ellefu ára hjónabandi og áttu þau eitt barn saman. Tæpum níu árum síðar kynntist De Niro núverandi eiginkonu sinni, Grace Hightower, og á með henni eitt barn. De Niro var eitt sinn tengdur við vændishring í Frakklandi en var sýknaður af öllum ákærum. De Niro og Hightower ætluðu að skilja árið 2001 en tókst að leysa vandamálin sem þau stóðu frammi fyrir. Leikarinn vill algjört næði og gefur ekki kost á sér í viðtöl. Blaðamaður fékk viðtal við leikarann en mátti ekki spyrja De Niro um stjórnmálaskoðanir hans, fjölskyldu, trúarbrögð eða áhuga hans á góðum vínum.

Bono eða Paul Hewson hefur verið giftur sömu konunni frá árinu 1982, henni Ali Hewson og á með henni fjögur börn. Þetta hlýtur að teljast ótrúlegt þar sem U2 hefur verið ein fremsta rokksveit heims frá árinu 1982 og hefur hlotið samtals 22 Grammy - verðlaun. Á heimasíðunni imdb.com má finna skemmtilega sögu af Ali sem eitt sinn var hvött til að bjóða sig fram til forseta -embættis Írlands. "Bono myndi aldrei vilja flytja inn í minna hús," svaraði hún.

Guantanamo: Helför nútímans

Guantanamo - fangelsið á Kúbu er eitthvað besta dæmið um að stríðið gegn hryðjuverkum fór úr böndunum um leið og til þess var stofnað. Fyrir skömmu hingað tveir fangar, þeir Ruhal Ahmed og Asif Iqbal, og lýstu veru sinni á staðnum sem oft er nefndur Helvíti á jörð.

Kvikmyndin The Road to Guantanamo segir frá Tripton - þrímenningunum sem í "fíflaskap" eins og einn þeirra orðaði það í viðtali héldu til Afganistan en lentu þar í miðri árás Bandaríkjamanna og voru teknir til fanga, grunaðir um að vera handabendi Al Kaída.

Lýsingar Ahmed og Iqbal voru skelfilegar. Í raun er það hálf ótrúlegt að eitthvert vestrænt ríki skuli ekki enn hafa slitið stjórnmálasambandi við Bandaríkin vegna þessa máls. Ætli peningar og völd hafi blindað mennina sem stjórna heiminum. Bandaríkin eru jú eitt öflugasta hernaðarríki heims og án nokkurs vafa eitt það valdamesta.  Úr því að Davíð er hættur er engin hætta á að hann styggi "besta vininn" sinn.

Nú eru Kanarnir loksins farnir frá Keflavík, kannski ætti þetta herlausa land að segja þeim aðeins til syndanna, heimta lokun Guantanamo að öðrum kosti geti Kaninn hypjað sér í burtu. En kannski er stundum betra að loka augunum, trúa í blindni á þetta ofnotaða frelsishugtak sem er sveipað einhverjum dýrðarljóma hjá Ameríkunni. Hugsa bara eins og flestir aðrir stjórnendur Evrópu; Guantanamo á eftir að hverfa, gleymast enda er sagan ætíð skrifuð af sigurvegurum, ekki af þeim sem sitja í Guantanamo.

Eflaust hafa einhverjir hugsað slíkt hið sama þegar Þjóðverjar sendu milljónir Gyðinga í útrýmingabúðirnar.  Helförin gleymist bara en það er í raun eina vandamálið við hugtakið "Saga". Hún gleymist aldrei, fyrnist ekkert. Þegar fram líða stundir verður listi hinna staðföstu þjóða hengdur uppá safni fyrir komandi kynslóðir sem merki um það hversu múgsefjun í alþjóðasamfélagi er hættuleg frelsinu.